به دنبال کم‌اثر شدن تحریم‌های نفتی، مجلس نمایندگان آمریکا پیش‌نویس لایحه‌ای با عنوان «قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین ۲۰۲۳» را تصویب کرد که هدف آن جلوگیری از فروش نفت ایران به چین است.

هند طی ماه میلادی گذشته، نفت بیشتری از روسیه و نفت کمتری از عراق و عربستان سعودی وارد کرد.   

خط فقر سی میلیونی و مالیات از حقوق بالای ده میلیون تومان با زبان بی‌زبانی خود گواه شرایط پیچیده اقتصاد در سال آینده است. به بیان دیگر دولت قبل از همه زورش به حقوق‌بگیران می‌رسد و مالیات این قشر جامعه قبل از آنکه برای فرد واریز شود توسط دولت اخذ می‌شود؛ درحالی‌که مالیات‌ستانی از بخش‌های دیگر به سختی و تاخیر همراه است. این درحالی است که افزایش حقوق کارمندان برای سال بعد تنها ۱۸ درصد خواهد بود که به معنای عقبگرد حداقل هفده درصدی سطح زندگی آنها نسبت به سال ۱۴۰۲ است؛ زیرا بعید است تورم سال بعد از ۳۵درصد کمتر باشد. پیام این بودجه روشن است؛ تحریم ادامه دارد و سخت‌تر هم خواهد شد. بهبود اقتصادی یا وجود ندارد یا نتایج آن نصیب مردم نخواهد شد. مالیات‌ستانی بیشتر و بیشتر خواهد شد؛ حال آنکه دقیقا مشخص نیست این مالیات‌ها کجا خرج خواهند شد.

داده‌های فروش نفت ایران موضوعی است که عموما آمار دقیقی از آن منتشر نمی‌شود چراکه به دلیل تحریم‌ها انتشار آمار آن در هاله‌ای از ابهام است. همچنین به دلیل مسائل امنیتی نیز غالبا امکان شفاف کردن آمار فروش نفت وجود ندارد چراکه ممکن است غرب در صدد مسدود کردن راه‌های فروش نفت ایران برآید.